دخترک چشم و چراغِ آن خانه بود آنجا، خانه ی دل اینجا...

اولین غذای رسمی کوچکِ خانه ی ما.

چهارم یا پنجم دبستان؟... گلاب، گلابِ کاشونه... جیغ جیغِ بچه دبستانی ها.

جمع کوچک خانوادگی، تولد های خودمانی و مامان، بابا جون و خانواده ی نقلی خودمان

دخترک، کم کم بزرگ می شود... 

دوست های نوجوانی اش ثبت می شوند، دخترک پا به جوانی نوپایی می گذارد...

... 

و البته سال هایی که از دریچه ی دوربین خواهرِ بزرگتر دور ماند، اگر چه نه از خاطره اش...

پنج روز مانده به سالگرده تولد دخترک...