زخمی بنام زندگی...

زندگی ای که ادامه اش تحمل می خواهد، عشق نمی خواهد، از خودگذشتگی نمی خواهد، درک متقابل، توجه، علاقه، محبت، دوست داشتن، مهربونی، ... هیچ چیز نمی خواهد... یک جفت تحمل می خواهد که تا آخرِ راه را با آن بدویم.

پ.ن: زمان رسیدن کسی شده که می شه سر تو بغلش گذاشت و دعوت به گریه شد... زمان رسیدن کسی که گاهی ادای مادرها را در می آورد، رسیده، کاش آمدنش دیر نشود!